Δεν θα μας σταματήσουν, γιατί δεν τους φοβόμαστε.

Το Σάββατο 22 Δεκέμβρη τα ξημερώματα, ο ανοιχτός κοινωνικός χώρος Xanadu, που βρίσκεται στη γειτονιά του Σαμακώβ, χτυπήθηκε από το φασιστικό παρακράτος.

Στις 5 το πρωί, θρασύδειλα καθάρματα προσπάθησαν με εμπρησμό να καταστρέψουν το Xanadu, αψηφώντας τον κίνδυνο στον οποίο έθεσαν τους γείτονες. Τη φωτιά έσβησε η πυροσβεστική, η οποία κλήθηκε από τη γειτονιά που, από την πρώτη στιγμή, έδειξε  την αλληλεγγύη της.

Η επίθεση αυτή δεν μας εξέπληξε. Είναι συνέχεια της στοχοποίησης που γίνεται το τελευταίο διάστημα από συγκεκριμένους χώρους του παρακράτους.

Το Xanadu ενοχλεί τους φασίστες, ενοχλεί τους ρουφιάνους δημοσιογράφους και τους φίλους τους.

Η επίθεση αυτή δεν ήταν τυχαία, ούτε ξεκομμένη από τη γενικότερη επίθεση που δέχονται αυτό τον καιρό οι καταλήψεις, οι κοινωνικοί χώροι και οι κοινωνικοί αγώνες, από κράτος και παρακράτος.

Στις 20 Δεκέμβρη, η αστυνομία με αστεία προσχήματα εισέβαλε στη Βίλα Αμαλίας στην Αθήνα –μια κατάληψη με κινηματική δράση 22 χρόνων- και συνέλαβε 8 άτομα.

Στις 21 Δεκέμβρη, η αστυνομία Βόλου προσήγαγε 80 αντιφασίστες, που είχαν συγκεντρωθεί για να αποτρέψουν τη διάχυση του ναζιστικού δηλητηρίου με όχημα την ελεημοσύνη σε άπορους Έλληνες.

Το κάψιμο του Xanadu δεν είναι κομμάτι κάποιας βεντέτας που επινοεί το κράτος και τα ΜΜΕ.

Δεν υπάρχει σύγκρουση δύο άκρων.

Υπάρχει σύγκρουση δύο κόσμων.

Του κόσμου της υποταγής, της μισαλλοδοξίας, του χαφιεδισμού και της ξεφτίλας.

Με τον κόσμο του αγώνα και της αλληλεγγύης.

Το Xanadu και ο κόσμος μας, δεν είναι τα ντουβάρια, για να καταστραφούν με τη φωτιά. Είναι οι άνθρωποι, οι σχέσεις και η θέληση για έναν κόσμο ισότητας και αλληλεγγύης.

Και αυτό φάνηκε από την πρώτη στιγμή που σύντροφοι και συναγωνιστές –όπως και η γειτονιά- στήριξαν με τα χέρια και το μυαλό τους το Xanadu.

Και όσον αφορά το κτίριο, έτσι όπως το φτιάξαμε μέχρι σήμερα, έτσι θα το αποκαταστήσουμε: με τα ίδια μας τα χέρια, και με τον δικό μας τον κόπο.

 

ανοιχτός κοινωνικός χώρος Xanadu

Δε θα μας σταματήσουν, γιατί δεν τους φοβόμαστε.

Σήμερα, Σάββατο 22 Δεκέμβρη τα ξημερώματα, ο ανοιχτός κοινωνικός χώρος Xanadu δέχτηκε φασιστική επίθεση.

Οι φασίστες προσπάθησαν με εμπρησμό να καταστρέψουν τον ανοιχτό κοινωνικό χώρο Xanadu, προκαλώντας σοβαρές υλικές ζημιές και θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή των γειτόνων.

Δεν τα κατάφεραν. Ήδη έχουν προχωρήσει οι εργασίες αποκατάστασης και σύντομα το Xanadu θα είναι πάλι ανοιχτό.

Η επίθεση αυτή στο Xanadu,είναι συνέχεια της στοχοποίησης που γίνεται το τελευταίο χρονικό διάστημα από συγκεκριμένους χώρους του παρα-κράτους.

Δε θα μας σταματήσουν, γιατί δεν τους φοβόμαστε.

Θα συνεχίσουμε να είμαστε εδώ και να αγωνιζόμαστε.

Το Xanadu είμαστε όλοι εμείς.

Κουζίνα οικονομικής ενίσχυσης ΒΙΟΜΕΤ

ΚΟΥΖΙΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΒΙΟΜΕΤ
Πέμπτη 20/12
στις 8μ.μ.
στο Xanadu
Σπάρτης και Ζαλάχα 1, Σαμακώβ, Ξάνθη
(το πράσινο κτίριο δίπλα στη γέφυρα)

 

 «Λέμε ότι εμείς οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής κάνουμε την αρχή αλλά δεν μένουμε έτσι. Να συνεχίσουν κι άλλα εργοστάσια, εμπορικές επιχειρήσεις, πολυεθνικές.  Και λέμε επίσης, πως οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕΤ, συνάδελφοι και συναγωνιστές, είναι μια χούφτα άνθρωποι. Σαν μια χούφτα που κλείνει μέσα της το χιόνι. Που το κάνουμε χιονόμπαλα και το πετάμε. Την πετάμε στην πλαγιά και αυτή αρχίζει να κατρακυλάει, κι όσο κατρακυλάει τόσο μαζεύει χιόνι, και μαζεύει κι άλλο χιόνι, κι άλλο, κι όλο μεγαλώνει αυτή η μπάλα κι όλο γίνεται και μεγαλύτερη. Και μαζεύει και κολλάει πάνω της εργαζόμενους, ανέργους, νοικοκυρές, φοιτητές, αγρότες. Και φυσικά είναι και η αλληλεγγύη, που φροντίζει να μην χτυπήσει πουθενά και σπάσει. Να φτάσει στο τέλος της πλαγιάς αλώβητη και να χει γίνει μεγάλη σαν τη γη. Τότε, συνάδελφοι και συναγωνιστές, και μόνο τότε μπορούμε να πούμε  πως νικήσαμε…»

Οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, ενός εργοστασίου παραγωγής δομικών υλικών στη Θεσσαλονίκη, είναι απλήρωτοι από τον Μάη του 2011. Από πέρσι τον Σεπτέμβρη άρχισαν επίσχεση διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τους κρατώντας παράλληλα βάρδιες στο εργοστάσιο για να μην πάρει η εργοδοσία τον εξοπλισμό. Μέσα σε αυτή την πορεία του αγώνα τους συνειδητοποίησαν ότι η καλύτερη λύση είναι να πάρουν οι ίδιοι το εργοστάσιο στα χέρια τους μέσω ενός εργατικού συνεταιρισμού και  να  το  δουλέψουν  υπό  καθεστώς  αυτοδιαχείρισης.

Το Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων Βιομηχανικής Μεταλλευτικής είναι ένα σωματείο βάσης που λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά βασιζόμενο αποκλειστικά στις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων. Για να πετύχουν οι εργαζόμενοι τον στόχο τους χρειάζονται ένα δυνατό πανελλαδικό κίνημα αλληλεγγύης. ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΕΜΠΡΑΚΤΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ  ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ.

g2993

 

afisa.biomet