…Η εξέγερση του Δεκέμβρη, έδωσε νέα ώθηση στα κινήματα πόλης. Πολύ περισσότερο, η διεκδίκηση του δικαιώματος στην πόλη αποτέλεσε μια από τις βασικές πτυχές της ίδιας της εξέγερσης. Η εξεγερμένη νεολαία εισέβαλε στα κέντρα των πόλεων και των δήμων, κατέλαβε δομημένους και αδόμητους χώρους και προσπάθησε να επαναπροσδιορίσει τις λειτουργίες τους και το περιεχόμενό τους, θέτοντάς τους στην υπηρεσία των αναγκών της εξέγερσης και του δημόσιου οφέλους. Πρόβαλε έναν δημοκρατικό τρόπο οργάνωσης και διαχείρισης του δημόσιου χώρου…..
ένα καφενείο με τραγούδια από ταινίες με θέμα το τέλος του κόσμου
τραγούδια που έγιναν (ή ξαναέγιναν) γνωστά μέσα από ταινίες
παράλληλη προβολή σκηνών από τις ταινίες αυτές
Προβολή του ντοκιμαντέρ Ruins και καφενείο οικ. ενίσχυσης των γυναικών που συνελήφθησαν το Μάϊο του 2012
Ένα ντοκιμαντέρ για την υπόθεση ποινικοποίησης του HIV στην Ελλάδα. Η εξιστόρηση της δίωξης των οροθετικών γυναικών, οι οποίες προσήχθησαν από την Ελληνική Αστυνομία, υπέστησαν εξαναγκαστικούς ελέγχους για ΗΙV, προφυλακίστηκαν για κακούργημα, και τελικά διαπομπεύτηκαν, όταν οι φωτογραφίες και τα προσωπικά τους δεδομένα δημοσιοποιήθηκαν στα ΜΜΕ, λίγες μέρες πριν τις εθνικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012.
Θα ακολουθήσει καφενείο οικονομικής ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα των γυναικών που συνελήφθησαν
Το ντοκιμαντέρ ποτελεί μια ανεξάρτητη παραγωγή της συλλογικότητας Εν Πλω από την Αθήνα (Πετράλωνα).Παρουσιάστηκε τον Ιούνη του 2004 σε εκδήλωση της συλλογικότητας με αφορμή τη συμπλήρωση 30 ετών από την αποκατάσταση της αστικής δημοκρατίας. Καταπιάνεται με την πρώτη μεταπολιτευτική περίοδο, 1974-1977. Έμφαση δίνεται στις δυναμικές αγωνιστικές διεκδικήσεις που καταγράφηκαν εκείνη την εποχή από μεγάλα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Χρόνια που σημαδεύτηκαν από σχεδόν καθημερινές κινητοποιήσεις όπως πορείες, απεργίες, συγκρούσεις, καταλήψεις. Παράλληλα ξεκινά η δίκη των λεγόμενων πρωταίτιων της χούντας (1975), οι δίκες των υπευθύνων για την νύχτα του πολυτεχνείου (17 Νοέμβρη 1973) και οι δίκες των βασανιστών της χούντας, αυτών της ΕΣΑ και αυτών της Ασφάλειας Αθηνών. Τελικά όμως, η περιβόητη αποχουντοποίηση παρέμεινε μια ιδέα, αφού στο σκαμνί του κατηγορουμένου δεν έκατσαν ποτέ όλοι οι ηθικοί αυτουργοί, αλλά ακόμα λιγότερο οι φυσικοί αυτουργοί των εγκλημάτων της περιόδου εκείνης.
