Συγγνώμη που σ’ ενοχλώ, αλλά τα πράγματα έχουν γίνει σοβαρά. Άκου τί παίζει:

– Πριν τρεις μήνες, σε ένα από τα Γενικά Λύκεια της Ξάνθης, η μαθήτρια Γ. Π. διαμαρτυρήθηκε στον διευθυντή του σχολείου της, για την άθλια κατάσταση που επικρατούσε στις τουαλέτες. Αυτή τη στιγμή η μαθήτρια βρίσκεται στη φυλακή.

– Πριν δύο μήνες, οι οπαδοί του Λεβαδειακού Κ.Τ. και Α.Μ. τηλεφώνησαν στα γραφεία της Ομοσπονδίας Διαιτητών Ποδοσφαίρου, για να διαμαρτυρηθούν για ένα ανύπαρκτο πέναλτι που δόθηκε σε αγώνα της ομάδας τους (και οδήγησε στην ήττα της). Αυτή τη στιγμή οι δύο οπαδοί βρίσκονται στη φυλακή.

– Πριν ένα μήνα, ο εργαζόμενος Μ.Ζ. διαμαρτυρήθηκε για τα νέα οικονομικά μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση. Αυτή τη στιγμή ο εργαζόμενος βρίσκεται στη φυλακή.

Και στις τρεις περιπτώσεις, οι άνθρωποι που κατέληξαν στη φυλακή δεν είχαν κάνει κάτι παράνομο: Η μαθήτρια επισκέφτηκε το γραφείο του διευθυντή του σε ώρα διαλείμματος, οι δύο οπαδοί μίλησαν στο τηλέφωνο χωρίς να χρησιμοποιήσουν κανένα είδος βρισιάς και ο εργαζόμενος συμμετείχε σε μια πορεία εργαζομένων (περισσότερες λεπτομέρειες μπορείς να βρεις και στην ιστοσελίδα freemariosz.wordpress.com)

Δεν ξέρω για σένα, αλλά εμένα όλα αυτά έχουν αρχίσει να μου τη δίνουν. Τί στο καλό γίνεται σε αυτή τη χώρα; Όποιος ή όποια εκφράζει παράπονα θα μπαίνει στη φυλακή; Είναι αξιόποινο να διαμαρτύρεσαι; Εδώ οι υπεύθυνοι γρήγορα θα σου απαντήσουν ότι “Όχι, δεν είναι αξιόποινο, είναι δικαίωμα του καθενός να διαμαρτύρεται”.

Το παράδειγμα όμως του Μάριου Ζ. (ο εργαζόμενος που λέγαμε) τους διαψεύδει. Ο άνθρωπος αυτός βρίσκεται εδώ και ένα μήνα στη φυλακή, μετά από τις πλαστές κατηγορίες δύο ανδρών των ΜΑΤ ότι συμμετείχε σε επεισόδια κατά τη διάρκεια της πορείας, φορώντας κουκούλα και πετώντας βόμβες μολότωφ. Ξέρουμε ότι οι κατηγορίες αυτές είναι πλαστές, αφού υπάρχουν φωτογραφίες που δείχνουν το Μάριο Ζ. τη στιγμή της σύλληψης. Και αυτόπτες μάρτυρες υπάρχουν – αλλά ουσιαστικά δεν είναι αυτό το θέμα μας…

Το θέμα μας δεν είναι αν είναι αθώος ή ένοχος ο Μάριος Ζ., αν είναι αθώοι ή ένοχοι η μαθήτρια του Λυκείου ή οι οπαδοί του Λεβαδειακού (παρεπιμπτόντως, τα δύο τελευταία παραδείγματα είναι ψεύτικα και σίγουρα υπερβολικά. Όμως εξίσου υπερβολικό είναι και του παράδειγμα του Μάριου Ζ., που όμως είναι πραγματικότητα). Το θέμα μας είναι ότι μετά από περίπτωσεις όπως αυτή του Μάριου, από παντού ακούς τη φράση: “Είδες τί έπαθε αυτός που κατέβηκε στην πορεία;”

Το θέμα μας είναι ότι το να διαμαρτύρεσαι μπορεί να μην είναι παράνομο, είναι όμως κάτι που από δω και πέρα θα πρέπει να φοβάσαι να το κάνεις. Και αυτό εγώ δεν έχω τη διάθεση να το δεχτώ. Σε καλώ λοιπόν να διεκδικήσουμε όλοι μαζί, την Πέμπτη 15/4 στις 7 το απόγευμα στην κεντρική πλατεία της Ξάνθης, ακριβώς αυτό: το δικαίωμά μας να διεκδικούμε.

Γιατί ο μόνος τρόπος να πολεμήσεις το φόβο είναι να μην φοβάσαι.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΖΕΡΒΑ

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ – ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ

Αλληλέγγυες – Αλληλέγγυοι