Το Σάββατο 29 Γενάρη 2010, στις 8μμ, θα προβληθεί η ταινία “Η λευκή κορδέλα” (2009) του Peter Hanneke.
Τα παιδιά, οι οικογένειές τους, ο πάστορας, ο δάσκαλος, ο γιατρός βρίσκονται όλοι στο επίκεντρο. Όμως, ανεξήγητα περιστατικά συμβαίνουν, κάτι σαν μια απροσδιόριστη τιμωρία, αναστατώνοντας τη ροή της καθημερινότητας.
την Πέμπτη 14 Γενάρη 2010, στις 9μμ, θα προβληθεί η ταινία “Το κόκκινο μπαλόνι ” (1956) του Albert Lamorisse.
Στο “Κόκκινο μπαλόνι” ένας πιτσιρίκος συναντά ένα κόκκινο μπαλόνι, γίνονται φίλοι και “αυτονομούνται” (κυρίως στα μάτια των άλλων που νιώθουν να αμφισβητούνται). Το μπαλόνι αυτοσχεδιάζει, παίζει και δείχνει τα αισθήματά του, με συνέπεια οι άλλοι -μεγάλοι αλλά και μικροί- να τους κυνηγήσουν…
Στην αρχή τους κατηγόρησαν για τα μπουκάλια μπύρας
Δε μιλήσαμε, γιατί πίναμε μπύρα από κουτάκια
Μετά τους κατηγόρησαν για τη σόμπα πετρελαίου
Πάλι δε μιλήσαμε γιατί είχαμε ξυλόσομπα
Μετά τους κατηγόρησαν για τα γκαζάκια
Πάλι δε μιλήσαμε, γιατί εμείς είχαμε ηλεκτρική κουζίνα
Στο τέλος όμως, όταν ήρθαν να μας πιάσουν για τα μαχαίρια της κουζίνας,
δεν είχε απομείνει κανένας για να μιλήσει….
_____________________________________________________________
παραφράζοντας το Μπρεχτ
Στέκι Xanadu, Ξάνθη, Δεκέμβρης 2009
_____________________________________________________________
Μέχρι πριν από λίγες ημέρες πιστεύαμε πως είχαμε δημιουργήσει έναν ανοιχτό κοινωνικό χώρο στην πόλη.
Μετά την έφοδο της αστυνομίας στο Ρεσάλτο, αρχίσαμε να έχουμε αμφιβολίες:
Μήπως το στέκι μας δεν ήταν τίποτα άλλο εκτός από μία γιάφκα;
Μήπως θα έπρεπε να πετάξουμε τη χύτρα για τα φασόλια, τα κοπίδια για τη χαρτοκοπτική, το τσεκούρι για τα ξύλα, το οινόπνευμα για τη σόμπα, τα μαχαίρια για το βούτυρο;
Για τα κονσερβοκούτια, ούτε συζήτηση.
Η τελευταία μας συνέλευση αποφάσισε ότι βασικός μας στόχος από τώρα και στο εξής είναι να αποδεικνύουμε καθημερινά ότι δεν είμαστε ελέφαντες.
_____________________________________________________________
ΤΕΣΤ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ: Αναγνωρίστε τις δύο φωτογραφίες “τεκμηρίων” που δεν ανήκουν στο Xanadu
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
(1) 2 ημικενές φιάλες με εύφλεκτο υγρό, σιδερολοστος
(2) 1 τσεκούρι, 2 μπιτόνια εύφλεκτο υγρό (τσίπουρο;)
(3) 1 βαριοπούλα
(4) χειρόγραφες σημειώσεις για την παραγωγή καπνογόνων (βλ. Μαγκάιβερ, επεισόδια 48, 63 και 523)
(5) 1 ηλεκτρονικός υπολογιστης, με λινουξ, τον οποίο επιχείρησαν χωρίς επιτυχία να καταστρέψουν
(6) 1 ηλεκτρονικός υπολογιστής τον οποίο επιχείρησαν χωρίς επιτυχία να καταστρέψουν
(7) ύποπτες ουσίες
(8) ύποπτες ουσίες, 347 κενά κονσερβοκούτια και 4 ημι-κενά
(9) Σύνεργα παραγωγής εκρηκτικών μηχανισμών
(10) Συνάθροισις των υπόπτων (φωτο αρχείου)
(11) άποψη του εσωτερικού χώρου της γιάφκας (β όροφος)
(12) 7 κοπίδια.
την Πέμπτη 26 Νοέμβρη 2009, στις 9μμ, θα προβληθεί η ταινία “In this World” (2002) του Michael Winterbottom.
Λίγα λόγια για την υπόθεση
Οι δύο «ήρωες» του Winterbottom είναι δύο νεαροί Αφγανοί, ο ένας απ’ αυτούς ακόμη παιδί, δύο ξαδέρφια, ο Τζαμάλ και ο Εναγιατουλά, που ξεκινούν από μια πακιστανική πόλη, στα σύνορα του Αφγανιστάν, και διακινδυνεύοντας τις τύχες τους στα χέρια λαθρεμπόρων, απατεώνων και εκμεταλλευτών, ξεκινούν ένα ταξίδι επικίνδυνο σε κάθε στροφή, μέσα από Πακιστάν, Ιράν και Τουρκία, και στη συνέχεια Ιταλία και Γαλλία, με κατεύθυνση το Λονδίνο. Χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα, άλλοτε αυτοκίνητα, άλλοτε φορτηγά κι άλλοτε κλεισμένοι αποπνιχτικά για μέρες σε «κοντέινερ», οι δύο πρόσφυγες, εκπρόσωποι της μιζέριας και της απελπιστικής φτώχειας εκατομμυρίων προσφύγων απ’ όλο τον κόσμο, αγωνίζονται να επιβιώσουν, έχοντας πάντα για στόχο τους μια πιο ανθρώπινη ζωή.
Χρησιμοποιώντας ερασιτέχνες ηθοποιούς, με τα ίδια μάλιστα τα ονόματά τους, και μια ψηφιακή κάμερα στο χέρι (η δουλειά του διευθυντή φωτογραφίας Μαρσέλ Ζίσκιντ είναι εκπληκτική), ο Γουίντερμποτομ έφτιαξε μια συγκλονιστική ταινία που μοιάζει με ντοκιμαντέρ. Ταινία που καταγράφει με λεπτομέρεια την τραγωδία των δύο πρωταγωνιστών του, από την οποία όμως ούτε στιγμή δεν λείπει η καθαρά ανθρώπινη ματιά: με το χιούμορ όταν αυτό χρειάζεται (ο Τζαμάλ με την πάντα ανέμελη στάση του, έτοιμος ν’ αφηγηθεί αστείες ιστορίες), την αγάπη και την ειλικρίνεια για τα πρόσωπά του. Χωρίς ποτέ να προσπαθεί να κάνει κάποιο δίδαγμα ή να βγάλει ένα συγκεκριμένο συμπέρασμα, με εικόνες που συνδυάζουν την ομορφιά με μια μαύρη, απειλητική ατμόσφαιρα, ο Γουίντερμποτομ καταγράφει τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, πραγματικότητα την οποία πολλοί από μας (και όχι μόνο η Αγγλία της Θάτσερ και του Μπλερ) αρνούνται ν’ αντιμετωπίσουν, αφήνοντας το θεατή να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Την Πέμπτη 19 Νοέμβρη 2009 στις 21:00. θα προβληθεί η ταινία “Διόρθωση” (2007) του Θάνου Αναστόπουλου.
