Αρχείο κατηγορίας Γενικα

4 μέρες εκδηλώσεων, 2 χρόνια Xanadu

Έχοντας συμπληρώσει 2 χρόνια λειτουργίας, ως συνέλευση του Χanadu, επιλέξαμε φέτος να διοργανώσουμε μια σειρά εκδηλώσεων γύρω από τον θεματικό άξονα της αυτο-οργάνωσης. Η αυτο-οργάνωση δεν είναι μια στατική κατάσταση ούτε προϊόν κάποιας “συνταγής”. Είναι μια διαρκής αναζήτηση των τρόπων με τους οποίους μπορούμε να ανασχηματίσουμε κάποιες πτυχές της καθημερινότητάς μας. Είναι μια συνεχής διαδικασία συν-διαμόρφωσης, που βασίζεται στην ισότιμη συμμετοχή των μελών μιας ομάδας-κοινότητας, χωρίς αποκλεισμούς λόγω γλώσσας, καταγωγής, φύλου ή χρώματος. Γνωρίζουμε καλά ότι αυτός ο δρόμος δεν είναι καθόλου εύκολος, ιδιαιτέρως σε εποχές σαν την σημερινή, που ο κατακερματισμός των ταυτοτήτων και η “απομόνωση” παρουσιάζονται σαν η μόνη και κυρίαρχη δομή. Δεν αμελούμε τις προβληματικές που παρουσιάζονται (πώς αλλιώς, αφού τις συναντάμε μπροστά μας), αλλά αναλαμβάνουμε την ευθύνη και τον κόπο να τις αντιμετωπίσουμε.
Έτσι, λοιπόν, διαμορφώσαμε από το μηδέν τον χώρο του Χanadu, καθιστώντας τον ανοιχτό στον καθένα και την καθεμία που θέλει να τον επισκεφτεί,να δημιουργήσει μέσα σε αυτόν ή/και να συμμετέχει στη συν-διαχείρισή του. Διοργανώνουμε κάθε Τρίτη “Συλλογικές Κουζίνες”, επιδιώκοντας να μαγειρεύουμε και να τρώμε μαζί και ενισχύοντας έτσι το αίσθημα της συντροφικότητας και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Ενάντια στη λογική του “γρήγορου και εύκολου φαγητού” και χωρίς να αναθέτουμε τις ευθύνες μας στη σύζυγο, στη μαμά ή στον πακετά. Διοργανώνουμε κάθε Πέμπτη ανοιχτές προβολές ταινιών και επιδιώκουμε να βρισκόμαστε με κόσμο, βλέποντας ταινίες και συζητώντας. Δημιουργήσαμε μια βιβλιοθήκη, στην οποία όποιος θέλει μπορεί να έχει πρόσβαση. Στήσαμε το Χαριστικό Παζάρι ανταλλαγής ρούχων και όχι μόνο, υποστηρίζοντας τη λογική της ανταλλαγής και της αντι-εμπορευματικής σχέσης.

Σας καλούμε σε εκδηλώσεις που αφορούν ζητήματα εργασιακά, όπως αυτό των σωματείων βάσης, του οριζόντιου τρόπου οργάνωσης των εργαζομένων, χωρίς συνδικαλιστικές διαμεσολαβήσεις. Ζητήματα σχετικά με αδιαμεσολάβητους αγώνες κατοίκων ενάντια σε μεγάλες εταιρίες που υποβαθμίζουν το περιβάλλον και καταστρέφουν τον φυσικό πλούτο της περιοχής τους. Ζητήματα σχετικά με την αυτο-οργάνωση της έκφρασης-τέχνης και την αντι-εμπορευματική κυκλοφορία της. Στα πλαίσια των εκδηλώσεων θα γίνει επίσης μια χιπ-χοπ συναυλία, μια θεατρική παράσταση, εργαστήρια, προβολές και πολλά άλλα…

Βιώνοντας όλοι/ες μας την οικονομική κρίση, την εντεινόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια, τη συνεχή υποτίμηση της εργασίας μας, το ρατσισμό που παρελαύνει και το ερώτημα που αιωρείται περί του τι μας επιφυλάσσει το αύριο, δεν έχουμε κάτι άλλο να κάνουμε, πέρα από το να βρεθούμε όλοι και όλες μαζί και να ανιχνεύσουμε τρόπους για να απεγκλωβιστούμε. Τρόπους για να συνυπάρξουμε διαφορετικά. Τρόπους για να αυτο-οργανώσουμε κομμάτια της καθημερινότητας μας και γιατί όχι και τη ζωή μας ολόκληρη…


Κείμενο Απεργών Μεταναστών, Ιανουάριος 2011

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη.Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες από όλη την Ελλάδα. Ήρθαμε εδώ διωγμένοι από τη φτώχια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες. Οι πολυεθνικές της Δύσης και οι πολιτικοί υπηρέτες τους στις πατρίδες μας, δεν μας άφησαν άλλη επιλογή από το να ρισκάρουμε τις ζωές μας 10 φορές για να έρθουμε μέχρι την πόρτα της Ευρώπης. Η Δύση που καταληστεύει τον τόπο μας, με το απείρως καλύτερο βιοτικό επίπεδο από εκεί, είναι για μας η μοναδική ελπίδα να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Ήρθαμε (με κανονική ή όχι είσοδο) στην Ελλάδα και δουλεύουμε για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Βρισκόμαστε στην αναξιοπρέπεια και στο σκοτάδι της παρανομίας για να ωφελούνται οι εργοδότες και οι υπηρεσίες του κράτους από την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας μας. Ζούμε από τον ιδρώτα μας και με το όνειρο κάποια στιγμή να αποκτήσουμε ίσα δικαιώματα με τους έλληνες συναδέλφους.

Το τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα για εμάς. Όσο κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις, όσο ακριβαίνουν τα πάντα, τόσο ο μετανάστης παρουσιάζεται ως φταίχτης, ως ο υπαίτιος για την εξαθλίωση και την άγρια εκμετάλλευση των ελλήνων εργαζομένων και μικροεπιχειρηματιών. Η προπαγάνδα φασιστικών και ρατσιστικών κομμάτων και οργανώσεων έχει πλέον γίνει η επίσημη γλώσσα του κράτους για το μεταναστευτικό. Η φρασεολογία τους αναπαράγεται πλέον αυτούσια από τα ΜΜΕ όταν μιλάνε για εμάς. Οι «προτάσεις» τους πλέον εξαγγέλλονται ως κυβερνητικές πολιτικές. Τείχος στον Έβρο, πλωτά στρατόπεδα και ευρωστρατός στο Αιγαίο, πογκρόμ και τάγματα εφόδου στις πόλεις, μαζικές απελάσεις. Πάνε να πείσουν τους έλληνες εργαζόμενους, πως συνιστούμε ξαφνικά απειλή για αυτούς, πως εμείς φταίμε για την πρωτοφανή επίθεση που δέχονται από τις ίδιες τους τις κυβερνήσεις.

Η απάντηση στο ψέμα και στη βαρβαρότητα πρέπει να δοθεί τώρα και θα την δώσουμε εμείς οι μετανάστες και μετανάστριες. Μπαίνουμε μπροστά με τη ζωή μας για να σταματήσουμε τώρα την αδικία σε βάρος μας. Ζητάμε την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών, ζητάμε ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες. Ζητάμε από τους έλληνες συναδέλφους μας εργαζομένους, από κάθε άνθρωπο που τώρα υποφέρει κι αυτός από την εκμετάλλευση του ιδρώτα του, να σταθεί δίπλα μας. Να στηρίξει τον αγώνα μας, για να μην αφήσει να επικρατήσει και στο δικό του τόπο το ψέμα και η αδικία, ο φασισμός και η απολυταρχία των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Αυτό δηλαδή που έχει επικρατήσει και στις δικές μας πατρίδες και μας ανάγκασε να ξενιτευτούμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, εμείς και τα παιδιά μας.

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη. Βάζουμε την ζωή μας σε κίνδυνο, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν είναι ζωή αυτή για ένα αξιοπρεπή άνθρωπο. Προτιμούμε να πεθάνουμε εδώ, παρά τα παιδιά μας να ζήσουν αυτά που περάσαμε εμείς.

Ιανουάριος 2011
Η Συνέλευση των μεταναστών απεργών πείνας

http://allilmap.wordpress.com/

1968 – 2010 Γαλλία


———————————————————————————————–
Κοινωνικοί αγώνες
(στιγμιότυπα)

φωτογραφίες, αφίσες, κείμενα

Μια αποσπασματική έκθεση, ως τα τέλη Δεκέμβρη, καθημερινές , μετά τις 8 μμ, στο Xanadu.